Gospodarka o obiegu zamkniętym (GOZ) to model rozwoju gospodarczego, w którym –przy zachowaniu warunku wydajności – spełnione są następujące podstawowe założenia:

  1. wartość dodana surowców/zasobów, materiałów i pro-duktów jest maksymalizowana lub
  2. ilość wytwarzanych odpadów jest minimalizowana, a powstające odpady są zagospodarowywane zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami (zapobieganie powstawaniu odpadów, przygotowywanie do ponownego użycia, recykling, inne sposoby odzysku, unieszkodliwienie).

Transformacja w kierunku GOZ wymaga podjęcia działań na wszystkich etapach cyklu życia, zaczynając od projektowania produktów, przez pozyskanie surowca, przetwórstwo, produkcję, konsumpcję, zbieranie odpadów aż po ich zagospodarowanie.

GOZ różni się tym samym od modelu gospodarki linearnej, opierającej się na zasadzie „weź–wyprodukuj–zużyj–wyrzuć”.

W podejściu GOZ, jeżeli odpady już powstaną, powinny być traktowane jako surowce wtórne i być wykorzystane do ponownej produkcji. Mają temu służyć mechanizmy na wcześniejszych etapach cyklu życia. Podejście GOZ nierozerwalnie wiąże się z rozwojem innowacyjności, tworzeniem nowych modeli biznesowych i zwiększaniem świadomości środowiskowej społeczeństwa, co w efekcie przyczynia się do podnoszenia konkurencyjności polskiej gospodarki w stosunku do naszych partnerów z innych części Europy i świata.

Źródło: Mapa drogowa transformacji w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym